Wychowanie morskie
Najcenniejszą wartością wychowania morskiego – znanego na świecie jako Sail Training – oraz rejsów edukacyjnych organizowanych w ramach programu Niebieska Szkoła jest przemiana, jaką przechodzi młodzież w trakcie dwumiesięcznej żeglarskiej podróży.
Bez obaw, to nie jest pierwszy dzień
Pierwszego dnia na pokład wchodzą jeszcze dzieci – czasem pewne siebie, czasem nieśmiałe, często z lekkim niepokojem związanym z rozłąką z domem. Ale wszystkie mają w sobie otwartość: na świat, na nowe znajomości i przyjaźnie, na przygodę i naukę. Niebieska Szkoła odpowiada na tę otwartość – i daje znacznie więcej, niż większość z nich się spodziewała, decydując się na udział w rejsie.
W ostatnim porcie z tego samego statku schodzą już inni młodzi ludzie. Dojrzalsi, bardziej świadomi siebie, swoich możliwości i wartości życia.
Początek rejsu to zawsze czas indywidualności – młodzież szuka swojej roli w grupie, buduje relacje i testuje granice. Sytuację komplikuje ograniczona przestrzeń i konieczność współdziałania w codziennych obowiązkach. Życie na żaglowcu to nie tylko nauka – to także pełna odpowiedzialność za funkcjonowanie statku. Uczestnicy Niebieskiej Szkoły sprzątają nie tylko swoje kabiny, ale i przestrzenie wspólne, pomagają w kuchni, pełnią wachty – również nocne – i biorą udział w manewrach pod żaglami. Każdy ma swoje zadania i każda niedokładność szybko wychodzi na jaw – jeśli nie przez nauczycieli czy załogę, to przez bezwzględnego i sprawiedliwego nauczyciela, jakim jest morze. To właśnie ono uczy najwięcej. Zmusza do współpracy, do przekraczania własnych ograniczeń, do podjęcia kolejnej próby po porażce. To morze uczy odwagi i pokory jednocześnie.
Na pokładzie nie ma ucieczki w ekran. Nie ma też miejsca na obojętność – każdy błąd wpływa na całą załogę. Ale każda dobrze wykonana praca budzi dumę. To właśnie tutaj młodzi ludzie uczą się, że odpowiedzialność i zaangażowanie mają realne znaczenie. Że zespół może więcej niż jednostka. I że najtrudniejsze nie jest pokonanie sztormu – tylko siebie samego.
Rejs staje się metaforą życia. Pokazuje, że warto iść przez nie z podniesioną głową, mimo trudności i przeciwności. Bo na końcu drogi czeka nagroda – satysfakcja, duma, poczucie sprawczości.
Jeśli uda się nam pokonać własne słabości, lęki, a często i młode ego – to co jeszcze może nas zatrzymać?